Jen mia unua poemo en Esperanto! Mi estas grandega defendanto de la lingvo kaj la ideo de ĝia kreinto, Zamenhof. Ekzisti neŭtrala kaj internacia lingvo.
Bedaŭrinde, nuntempe, la angla faras ĉi tiun rolon. Ĉar ĝi estas natura lingvo, ĝi kunportas la kulturon kiu kreis ĝin. Ni vidas tion en importitaj tradicioj, precipe el usono. Nun estas normale uzi anglajn terminojn en nia portugala. Finfine, ĉi tiuj estas ŝanĝoj rezultantaj el tutmondiĝo kaj ni devas akcepti ilin.
Ĉiukaze, por tiuj, kiuj ne konas ĝin, Esperanto estas ege facila lingvo por lerni kaj paroli. Gramatiko estas tre simpla, plena de 'trukoj', sen la esceptoj kiuj ekzistas en niaj denaskaj lingvoj.
Mi amegas Esperanton! Mi daŭre parolos kaj diskonigos sian historion kaj idealon! Malgraŭ mi havas mezan nivelon, mi neniam kuraĝis verki poemon. Sincere, mi ne scias kiel taksi la rezulton. Rimas kie necesas rimi. Pri la cetero, mi ne scias kaj mi ŝatus havi vian opinion.
Malsupre estas la laŭvorta traduko en la portugala.
Kiam Printempo alvenas
Naturo gajnas koloron
Ankaŭ mia animo gajnas ĝojon
Tiel kiel la folioj sur la arboj kreskas
Kiam la birdoj kantas
Ilia muziko invitas la amon
Por ke la koroj kreos magion
Kaj aŭskultinte ilin mi ĉiam feliĉas
Kiam homoj ridetas
Ĉar ili sentas la pasion
Varmo lumas la koron
La mirinda pasia mondo vivas
Kiam mi deziras
Pli bonan estontecon
Ĉar mi sentas esperon
Kontraŭ la timo mia animo kredas
Kiam ĉio koloras
Floroj invadas la ĝardenon
Nova vivo fortigas mian sanon
Je la naturo revigliganta mi preĝas
Kiam silentaj voĉoj demandas
La sensoj aŭdas la teron
La okuloj ĝuas la bluan ĉielon
Mia fantazio en la etero flugas
Kiam la Espero verdas
Mia buŝo parolas Esperanton
Per ĉi tiu magia lingvo mi alvokas serenecon
Ĉar mi scias ke la oreloj de la Universo aŭskultas
Aqui está o meu primeiro poema em Esperanto! Sou um enorme defensor da língua e da ideia do seu criador, Zamenhof. Existir um idioma neutro e internacional.
Infelizmente, hoje em dia, o inglês a faz esse papel. Como se trata de uma língua natural, traz consigo a cultura que a criou. Vemos isso nas tradições importadas, principalmente da américa. Já é normal até, usar-se termos em inglês no meio do nosso Português. Enfim, são mudanças derivadas da globalização e temos de as aceitar.
Seja como for, para quem não conhece, o Esperanto é uma língua extremamente fácil de aprender e falar. A gramática é muito simples, cheia de 'truques', sem as exceções existentes mas nossas línguas maternas.
Eu adoro o Esperanto! Vou continuar a falar e a divulgar a sua história e ideais! Apesar de dominar a língua no nível médio, nunca me tinha aventurado a escrever um poema. Sinceramente, não sei avaliar o resultado. Rima onde é preciso rimar. Quanto ao resto não sei e gostava de ter a vossa opinião.
Quando a Primavera chega
A natureza ganha cor
A minha alma também ganha alegria
Assim como as folhas que crescem nas árvores
Quando os pássaros cantam
A música deles convida o amor
Para que os corações criem magia
E a ouvi-los fico sempre feliz
Quando as pessoas sorriem
Porque sentem a paixão
O calor ilumina o coração
O mundo maravilhoso da paixão está vivo
Quando eu desejo
Um futuro melhor
Porque eu sinto esperança
Contra o medo a minha alma acredita
Quando tudo está colorido
As flores invadem o jardim
Uma vida nova fortalece a minha saúde
À natureza que revive eu rezo
Quando as vozes silenciosas pedem
Os sentidos ouvem a terra
Os olhos apreciam o céu azul
A minha fantasia voa no éter
Quando a esperança fica verde
A minha boca fala Esperanto
Nesta linguagem mágica invoco a serenidade
Porque eu sei que os ouvidos do Universo escutam
